Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου , έργο που δε χρειάζεται συστάσεις, αγαπημένο μυθιστόρημα μικρών και μεγάλων από την αγαπημένη Άλκη Ζέη.
Η κήρυξη του πολέμου στην Ελλάδα, στις 28 Οκτωβρίου 1940, ανατρέπει τη ζωή του εννιάχρονου Πέτρου. Τα πάντα αλλάζουν γύρω του από τη μια στιγμή στην άλλη. Κι ενώ ο πόλεμος στην αρχή τον ενθουσιάζει με τα σπαθιά, τις νίκες και τους ήρωες, τα τέσσερα χρόνια που ακολουθούν θα του δείξουν το πραγματικό πρόσωπό του. Ο Πέτρος θα ζήσει απίστευτες δυσκολίες, θα ωριμάσει, θα πάρει σπουδαίες αποφάσεις, θα αντισταθεί, θα καταλάβει τι σημαίνει αξιοπρέπεια, αγώνας και πατρίδα. Ένας μεγάλος περίπατος γεμάτος περιπέτειες, συναισθήματα, εμπειρίες και γνώσεις που θα τον οδηγήσει στην πολυπόθητη μέρα της απελευθέρωσης.
Η Άλκη Ζέη, με αφορμή τις ιστορίες από τη ζωή της που διηγούταν κάθε βράδυ στα παιδιά της, καταθέτει μέσα από τα μάτια του μικρού Πέτρου μία μοναδική μαρτυρία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ελλάδα. Με την απαράμιλλη γραφή της που συνδυάζει τη δραματικότητα με την ελαφράδα της παιδικής ματιάς, δημιουργεί ένα μοναδικό σύμπαν με όλα τα γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία της Ελλάδας τα τέσσερα αυτά χρόνια: την κήρυξη του πολέμου, την ήττα, τις δυσκολίες της κατοχής, την αντίσταση και την απελευθέρωση. Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου είναι ένα σπουδαίο μάθημα νεότερης ιστορίας ιδωμένης με μοναδική ευαισθησία και τρυφερότητα μέσα από την συναρπαστική πορεία του μικρού Πέτρου.
Η Άλκη Ζέη για τον Μεγάλο περίπατο με αφορμή την παράσταση του Εθνικού Θεάτρου:
Μια φορά κι έναν καιρό, όταν οι μαμάδες σας δεν είχαν ακόμα γεννηθεί και οι γιαγιάδες σας ήταν μικρά κορίτσια, ένα κορίτσι γύρω στα δεκαπέντε είχε βάλει το ξυπνητήρι για να σηκωθεί να πάει την άλλη μέρα σχολείο. Το είχε βάλει αρκετά νωρίς γιατί εκείνη η μέρα που ξημέρωνε ήταν μια σημαντική μέρα γι’ αυτή. Είχε γράψει ένα έργο για το κουκλοθέατρο του σχολείου και μια επιτροπή από τις πιο μεγάλες τάξεις θα έδινε την έγκριση αν ήτανε να παιχτεί. Το κορίτσι δεν άκουσε το ξυπνητήρι γιατί, πριν χτυπήσει, την ξύπνησε η μητέρα της. –Σήκω! της είπε με ταραγμένη φωνή, η αδελφή σου σηκώθηκε κιόλας. Δεν ακούς τις σειρήνες! Έγινε πόλεμος!
Η μέρα ήταν μια Δευτέρα, στις 28 Οκτωβρίου του 1940. Και το κορίτσι ήμουν εγώ.
Έτσι έζησα τον πόλεμο, την Κατοχή, την Αντίσταση, την απελευθέρωση. Το έργο μου παίχτηκε στο κουκλοθέατρο παρ’ όλο που ήταν Κατοχή, πείνα και τρόμος. Και στα θέατρα παίζανε σπουδαία έργα, κι οι συγγραφείς γράψανε ποιήματα και μυθιστορήματα που τα διαβάζουμε και τα θαυμάζουμε ως σήμερα, γιατί δεν θέλανε ν’ αφήσουνε τον κόσμο να ζει μόνο μέσα στον τρόμο και την πείνα.
Τίποτα δεν ξέχασα από κείνα τα χρόνια που έζησα, από τις 28 Οκτωβρίου του 1940, που μας κήρυξαν οι Ιταλοί τον πόλεμο, κι αργότερα και οι Γερμανοί, ως τις 12 Οκτωβρίου του 1944, που απελευθερώθηκε η Ελλάδα. Κι ακόμα δεν ξέρω γιατί είμαστε η μόνη χώρα της Ευρώπης που δεν γιορτάζει τη μέρα της απελευθέρωσης, που, για τη δικιά μας τουλάχιστον γενιά, ήταν η ομορφότερη μέρα της ζωής μας.
Έτσι λοιπόν έζησα τον πόλεμο, την Κατοχή, την Αντίσταση. Δύσκολες μέρες. Κρύο, πείνα… Ζούσαμε όμως έντονες στιγμές και σχεδόν όλοι, από τον πιο μικρό ως τον πιο μεγάλο, παλεύαμε για να φύγει ο καταχτητής. Περνούσαμε αγωνίες μα και μεγάλες χαρές και μ’ ενθουσιασμό πηγαίναμε να γράψουμε στους τοίχους τη λέξη «λευτεριά» με κίνδυνο να μας σημαδέψουν ίσια στην καρδιά. Πιστεύαμε πως, γράφοντας αυτήν τη λέξη, η λευτεριά θα έρθει σίγουρα και κάναμε όνειρα πολλά, όνειρα για τη ζωή που θα ζούσαμε τότε.
Στα παιδιά μου, αντί για παραμύθια, διηγιόμουνα όλες αυτές τις σημαντικές μέρες που έζησα και δεν ξεχνούσα ούτε μια λεπτομέρεια. Δεν ξέρω αν τις έλεγα γι’ αυτά ή για μένα, για να μην τις ξεχάσω.
Διηγιόμουνα λοιπόν στην Ειρήνη και τον Πέτρο κάθε βράδυ και μια ιστορία των παιδικών και των πρώτων εφηβικών μου χρόνων και βλέποντας πως τους άρεσε πιο πολύ από το να τους πω τη Χιονάτη και τους εφτά νάνους, σκέφτηκα γιατί να μη διηγηθώ αυτή την ιστορία και σ’ άλλα παιδιά και σ’ όλα τα παιδιά της Ελλάδας.
Δανείστηκα το όνομα του γιου μου του Πέτρου και πολλά από το χαρακτήρα του, κι έτσι άρχισε ο Μεγάλος περίπατος του Πέτρου, μέσα σε μια τόσο σημαντική εποχή για τη χώρα μας, και περπατάει ακόμα, από το 1972 που έγραψα το βιβλίο ως σήμερα, που κάνει το «μεγάλο του περίπατο» στο Εθνικό θέατρο.
Άλκη Ζέη
Πηγή: http://www.alkizei.com
Η παράσταση είναι διαθέσιμη στο www.n-t.gr από την Παρασκευή 8/5 στις 12:00 και για 24 ώρες.
Το πρώτο κουμπί σας μεταφέρει στη σελίδα του Εθνικού Θεάτρου
Το δεύτερο κουμπί στην σελίδα Ταλκ και στο άρθρο που αναφέρεται στην παράσταση…
Το τρίτο κουμπί σας δίνει δραστηριότητες που προτείνει το Εθνικό Θέατρο
Και το τέταρτο κουμπί φυλλάδιο με δραστηριότητες πάνω στο βιβλίο από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
Το κόκκινο μπαλόνι πετάει.....στην Ε΄ & στην ΣΤ΄ 